Salta al contenuto principale
foto selargius cagliari novas 11 aprile

Contus e contixeddus: is diletantis ndi cabant in campu po si spreviai ma a bortas perdint sa conca po crupa de su febi

E duncas, a cantu parit seu costumendumì (seu pighendindi s'abbitudini, chi si praxit mellus cumenti sonat) a incarrerai cun is artìculus in sardu, chi ndi bessint aforas, dònnia dònnia dònnia giòbia, cumenti scieis de una bella pariga de annus (e cumenti podeis biri cun is ogus, chi est berus chi seis innoi a ligi custas rigas), giai de su martis, diaici, mi megu a solu a solu, no depu fai totu su trabballu in unu corpu feti, est a nai ca, sèmpiri cumenti scieis giai, in dònnia artìculu nci sticu aintru calincuna cosa cumenti a trintamila corpus a sa tialu de tastiera e immoi potzu narai puru ca a scriri totu cussu muntoni de rigas nci pòngiu calicuna cosa cumenti a cuatru o cincu oras, e no funt pagus, ma est unu trabballu chi fatzu cun stima e amori, e de su restu, cumenti s'apu giai narau puru, chi no mi sballiu (e no megu a mi sballiai de seguru), no mi parit nemmancu berus su de podi guadangiai unu pagheddeddu de arriabis (su tanti de arriabis chi mi serbint po mi comperai su pani e po mi pagai cussas cuatru-cincu spesixeddas chi tèngiu de acudi, chi sigheis su chi si bollu narai) cun sa lingua cosa mia, e diaderus, tra totus is cosas trotas, e strangias, chi ddoi funt in sa vida mia, custa est una de is chi mi funt bessidas prus deretas, chi mi cumprendeis su chi si bollu narai, e sigumenti de una pariga de mesis seu fadendi su giogu (mellus: apu decìdiu) de mi fidai de su Cielu, no potzu fai atru ca torrai gràtzias (a su Cielu etotu, si cumprendit) po sa manera chi est donendumì po sighiri a andai ainnantis. 

E immoi chi nci seu, si naru puru ca mi praxit custu giogu chi fatzu: mi parit totu ca custa cosa de mi fidai de su Cielu mi lassit su coru prus selenu; e duncas chi su Cielu at a bolli totu custu beni po mei, apa a sighiri a andai ainnantis cun is fainas cosa mia, chentza pentzamentus lègius; est a nai, puru, ca mi nci ghetu me is manus de cussa chi Vico (seu chistionendi de Giambattista Vico, chi est stètiu unu de is filosofus prus mannus chi eus tentu in Italia in s'edadi chi podeus tzerriai de s'illuminismu, furendindi su fueddu de s'italianu etotu) tzerriàt sa Divina Providentzia (diaici po custa cida puru nci ficu aintru a s'artìculu in sardu unu pagheddeddu puru de filosofia ca, gei ddu scieis, de su restu, est una de is cosas chi mi fait amachiai de prus, de cantu mi praxit, de cantu mi andat), chentza timi de nudda, cumenti chi mi nci ghetassi me is manus de una mamma bona e manna meda, chi ti donat, chi ti regalat totu su chi ti serbit po bivi; su chi depu fai deu, mi megu a solu a solu, est cussu de circai de no perdi sa fidùcia apitzus de su Cielu etotu, po primu cosa, e apitzus de totus is cosas chi sciu fai (chistionu de su trabballu miu, chi est cussu de scriri artìculus, est craru!) e chi megu a fai de calincuna cosa cumenti a dexi annus, chi no de prus puru; e su chi depu fai deu est circai de no mi fai carriai de is bremis (cumenti si narat, e cumenti m'arrapitu fatu fatu, ma tanti po arriri, si cumprendit) e circai de abarrai cun s'umori artu, po su chi est possibbili, ca sa tristura est unu de is velenus prus fortis e marigosus chi ddoi funt in custa vida. 

E duncas, arriendi e brullendi, si seus lassaus is festas po sa Pasca Manna a is pabas de nemmancu duas diis (cumenti si narat, ca ddu sciu deu puru ca funt passaus giai dexi diis), chi seus giai giai po lompi puru a sa metadi de su mesi de abrili, ca est pròpriu berus ca a bortas su tempus est cumenti chi si ndi bobit: in s'interis chi seu scriendi custas rigas, de su restu, is scuadras chi currint in su campionau de sa Segunda Categoria tenint feti atrus noranta minudus de giogai, e a pustis ant a serrai sa stagioni (ant a essi is primus a serrai cun is giogus tra totus is campionaus chi sigheus cun su DiàriuSportivu, est a nai partendi de cussu de sa Sèrie C, innoi currint is duas scuadras sardas de sa Torres e de s'Olbia, passendi po cussu de sa Sèrie D, arribbendi a is campionaus de s'Ecellenza, de sa Promotzioni e de sa Primu Categoria. De sa de Tres Categorias, invècias, no si ndi chistionu poita no teneus su tempus e sa cantidadi de fortzas chi iant a serbiri po sighiri su campionau prus pitichinninniu chi ddoi est in Sardìnnia, ma si potzu narai ca issus puru funt giai giai po spaciai cun sa stagioni de is giogus).
E duncas, po immoi ddoi funt feti duas scuadras, in totu su mundu de sa Segunda Categoria, chi ant bintu giai su campionau (est a nai chi nd'ant cassau giai su primu postu) e seus chistionendi de is de sa Virtus de Mara Arbarei (chi funt stètius is prus fortis in sa Lista A), e de is de sa Sanverese (sa scuadra prus forti in sa Lista D), chi est sa scuadra chi nd'ant pesau in Santeru, si cumprendit. In sa Lista B (seu chistionendi sèmpiri de sa Segunda Categoria, est craru no?) is de su Santadi funt a unu passu po ndi cassai s'artziada in su campionau de sa Primu Categoria, est a nai chi ant a depi binci s'ùrtima partida po essi segurus de abarrai a su primu postu, e sa pròpriu cosa si podit narai apitzus de is de su Tertenia, chi currint in sa Lista C. In sa Lista E sighit a andai ainnantis sa cursa concas a sa bìncida de su campionau de is de su FC Alghero, po si cumprendi mellus, ca funt una de is scuadras chi ddoi ant pesau in sa citadi de s'Alighera); po su chi pertocat sa Lista F, invecias, is de sa Lulese (sa scuadra de Lùvula, est craru) in dì de oi s'agatant a su primu postu de sa lista, cun is olbiesus de sa Don Cesare Delogu ca s'agatant cun feti duus puntus in mancu, e immoi, pròpriu custu domìnigu chi nd'at a arribbai (sèmpiri chi su Cielu bollit, po s'acapiai a su chi fia narendusì ainnantis), nc'at a essi sa partida finali, chi s'at a giogai in domu de sa Don Cesare etotu, tra is primus duas scuadras de sa lista, e si podeis immaginai giai beni totu su carraxu chi nd'ant a bogai aforas is duas tifoserias (is duas trumas de tifosus, chi si sonat mellus diaici), cun is duas scuadras chi s'ant a giogai un'intera stagioni (una stagioni de trumentus, de allenamentus, de sudori, de bìncidas e de partidas trotas, chi andat ainnantis de prus de seti mesis), s'una aranti de s'antra: parit una storia scrita de unu scritori, e pròpriu po custu podeus narai (fait a narai, puru) ca su de su càlciu est unu de is sport prus togus chi ddoi funt in custu mundu (mellus: unu de is giogus prus togus chi s'omini nd'at bogau aforas). Po su chi pertocat sa Lista G, invècias (e megu a chistionai sèmpiri de sa Segunda Categoria), is de su Laerru, in dì de oi a su mancu, s'agatant a su primu postu de sa lista e tenint a is pabas is de su Malaspina de Osilo, e eus a sciri cumenti ant a andai is cosas feti a sa fini de s'ùrtima giòrronada. 

Po su chi pertocat sa Promotzioni, invecias (diaici sigheus a chistionai unu pagheddeddu puru de bòcias, a bortas calincunu de bosatrus no murrungit po crupa de totu cussa biga de stròllichiminis chi seu costumau a nci fichiri me is artìculus chi ndi pesu in sardu o, mellus, in su sardu chi si chistionat innoi in su Campidanu de mesu), in sa Lista A is de su Muristeni ant serrau is giogus pròpriu custu sàbudu passau, gràtzias pruschetotu a su puntixeddu chi funt stètius bonus a ndi piscai in domu de is de sa Gialeto, cun is serramannesus chi, invècias, funt sighendi a curri po circai de ndi cassai sa sarvesa. In sa Lista B de sa Promotzioni, invecias, sighit a andai ainnantis sa cursa tra is de sa Nuorese, chi s'agatant a su primu postu, e is de s'Alghero (sa scuadra prus manna chi ddoi tenint in sa citadi, fadendi su contu ca s'atra, cussa chi currit in su campionau de sa Segunda Categoria, da apu arremonada pròpriu immubagora), cun is de s'Usinese chi ant pèrdiu sa partida in domu de is de su Santa Justa (si nd'apa a chistionai mellus a pustis), e immoi s'agatant a su de tres postus in sa lista, ma su campionau at a sighiri po atras ses giorronadas, e duncas no podeus sciri ancora cumenti ant a andai is cosas (fadendi su contu ca ddoi funt atrus dexiotu puntus badda badda in su pratu), chi, torru a ddu nai, est una de is cosas prus togas chi pertocant su giogu de sa bòcia. 

Po su chi pertocat sa Primu Categoria, invecias, is primus a binci su campionau cosa insoru funt stètius is de su Buddusò, e custa cida, invecias, est tocau a is de s'Atleticu de Masainas

De su restu, de is scuadras prus fortis de dònnia campionau nd'eus a chistionai mellus, si ddu promitu giai de immoi, me in totus is artìculus chi ant a bessiri in s'istadi, candu is bòcias ant a abarrai frimas e candu is assòtzius ant a essi giai trabballendi po cuncodrai is rosas po sa stagioni de su duamilla e binticuatru – duamilla e binticincu. Custu, duncas, est su chi s'abertat po su benidori. 

Ma torraus a nosu. De sa segunda dì de custa cida (est a nai de martis) su tempus s'est fatu mau torra, cumenti narànt, de su restu, is previsionis: at a essi ca in Bidd'e Sorris (sa bidda innoi m'agatu a bivi de calincuna cosa cumenti a corantatres annus) custu fini de cida chi est arribbendindi nc'ant a essi is festas po Santu Antiogu, e capitat fatu fatu meda ca po sa festa de Santu Antiogu fetzat tempus mau, e no podeus fai atru ca tenni passièntzia, fadendi su contu, pruschetotu, ca sa cida passada, e mescamente in sa dì de su sabudu e de su domìnigu, at fatu una basca manna meda, ca parestus giai giai lòmpius a s'istadi, e invecias a cantu parit ndi iat puru torrai a fai unu pagheddeddu de acua, e sa cosa no mi iat a dispraxi, chi si depu narai sa beridadi, ca mi parit totu ca cust'annu apat pròtziu pagu meda (meda prus pagu de is annus passaus puru) e duncas, chi depessit torrai a nci ghetai unu pagheddeddu de acua, no apa a essi de seguru deu cussu chi at a murrungiai. 
E de su restu, s'acua serbit (pròpriu cumenti serbit su pani), cumenti naraus totus, fadendi su contu mescamente ca me is mesis de s'istadi (ma giai a partiri de su mesi de maju, candu is cosas andant beni) s'isuledda cosa nosta bella e stimmada si prenit, fintzas a cucuru (cumenti si iat a podi narai) de turistas, e duncas de su milioni e mesu de cristianus chi ddoi funt in Sardìnnia (de su milioni e mesu de cristianus chi seus in cust'isula, chi si praxit de prus, mancai, cumenti sonat) arribbaus a essi, fadendi su contu de totus cussus chi ndi lompint po si fai is vacantzas, calincuna cosa cumenti a tres milionis, chi no puru cuatru (e fintzas cincu milionis), e no funt pagus. 

E duncas, chi de su tempus chi passat nd'apu giai chistionau (po lompi a sa metadi de su mesi de abrili mancant feti cuatru diis, cumenti fia arramonendi ainnantis, de su restu), no m'abarrat atru de fai ca chistionai de su tempus chi est fadendi; po incumentzai, nc'est de nai acoitu chi s'est postu unu bellu bentu fridu e forti (de maistrali, cumenti si tzerriat), e innoi in Sardìnnia, fait a narai custu puru, gei seus costumaus beni a aguantai, e a tenni passièntzia. 

E duncas, apitzus de su tempus (e de s'acua chi mancai nc'at a ghetai torra) pròpriu me in custas ùrtimas notis passadas apu agatau unu dìciu, in unu libbru de provèrbius sardus (chi seu lìgendi po prexei cosa mia, po primu cosa,  e puru po circai de studiai po s'esami chi apa a depi donai su seti de su mesi de maju, a s'universidadi de Casteddu, po ndi pigai sa certificatzioni po su chi pertocat sa lingua sarda, est a nai, po dimostrai ca cumprendu e sciu ligi e scriri su sardu), innoi apu agatau contus e contixeddus apitzus, pròpriu, de su tempus. E duncas, si ndi furu feti duus segundus (si ddu promitu), circhendi de fai su gioghiteddu (chi fatzu dònnia dònnia cida, tra is atras cosas) de chistionai, mancai feti puru po unu pagheddeddu, de atras chistionis e no feti de is chistionis chi pertocant su mundu de sa bòcia de is diletantis, fadendi su contu chi nci iant a podi essi personas, puru (e mancai tra is femineddas) chi no funt acapiadas a strintu cun is resultaus de is partidas e cun is campionaus (mancai siant sa farra de su giassu cosa nosta, ddi nau diaici isperendi ca si cumprendat su chi tèngiu badda badda in conca), ma chi mancai tenint agradessu custu de podi ligi calincuna riga scrita in sardu. 

E duncas, a mei puru fait beni (po sa chistioni de s'esami chi depu donai tra unu mesi) circai de manigiai atrus fueddus puru, chi no siant mancai sèmpiri is pròprius chi mi serbint po si torrai a contai totu su chi est sucèdiu me is campus de càlciu chi ddoi funt spratus in totu s'isula. 

E duncas, torraus a is dìcius, pròpriu cumenti s'apu promitiu immubagora: apu scerau custu, chi fait prus o mancu diaici, e chi est unu de is prus togus chi apu lìgiu me is ùrtimas oras, e chi mi funt abarraus de prus in conca: "S'àcua de Mrazu e de Abribi bali' prus de su cocciu de su Rey Davidi". E duncas, si cumprendit beni ca s'acua chi at a fai in custas diis (chi est cussu ca unu pagheddeddu mi auguru) at a balli cantu, chi no prus, de s'oru etotu, ca s'istadi at a essi bella, longa e bascosa puru, e apitzus a custu fatu seu prontu a nci scumiti su chi boleis. 

Custa cosa de s'acua in su mesi de abrili, chi ballit cantu una zuba manna meda de dinai, mi dda at arremonada puru Porfirio, un amigu chi apu connotu in sa Giara de Gesturi pròpriu sa dì ainnantis de Pasca: duncas Porfirio, chi de trabballu fait su pastori, m'at fatu a cumprendi ca su logu fiat prus asciutu de su chi podemu pentzai deu , fadendi su contu ca is follas de is matas funt ancora grogas, mancai s'ierru siat acabbau de nemmancu trinta diis, grogas ca parint giai sicadas; e Porfirio, chi est de Geroni, s'est augurau, impari a mei, ca s'acua de su mesi de abrili potzat torrai a aderetzai unu pagheddeddu is cosas. Eus a biri ita totu s'at a cumbinai su cielu (po torrai, duncas, a su chi s'apu scritu ainnantis apitzus de sa Divina Providentzia), isperendi ca no nd'arribbint is dannus e is arroris po su tropu tempus mau, est craru. 

E serru cun un antru dìciu puru, immoi chi nci seu e chi mi seu ingiogatzau: de su restu, candu ndi seu artziau a sa Giara, a pei, de bidda mia (po calincuna cosa cumenti a cincuanta chilometrus, po s'andada, e cincuanta chilometrus po sa torrada, mi parit craru puru) apu biu unu mari (ma pròpriu una cantidadi manna manna meda, ca fortzis is fueddus nemmancu abbastant po si fai a cumprendi cantu fiant), de iscrareus, cumenti si tzerriant, o chi si praxit de prus, de cadillonis, o de cadrillonis, cumenti si iat a podi narai puru. E nc'est unu dìciu, duncas, tra is ùrtimus chi apu lìgiu, chi si megat: "Annada de iscrareu, annada de trigu". 

E cun custu serru cun is stròllichiminis, e po diaderus, e si auguru chi potzat essi un annu de prexus, e de richesa, e mescamente, de saludi bona, po bosatrus, e po mei puru, immoi chi nci seu. 

E immoi chi apu acabbau (e fiat ora puru, s'at a megai calincunu de bosatrus) de mi strollicai, si nci podeus fuiai a fundu 'e susu (cumenti narant in Bidd'e Sorris etotu) in su mundu de is giogus de is diletantis sardus de càlciu. 

Ma ainnantis de atacai cun is contixeddus acapiaus a is partidas de s'ùrtima giorronada, lasseimì narai una cosa, si ddu domandu po prexei: s'apu giai arremonau su fatu, a s'incumentzu de custu artìculu etotu, ca is rigas chi seis ligendi ddas apu pesadas in custas ùrtimas tres diis, e duncas, partendi de su megama de su martis, e oi, chi est su mercuis, nc'est unu bentu ca sa metadi iat a bastai po mi ndi fai pigai sa sprama (cumenti naràt sa bon'anima de mamma mia) e de cussu chi seu bidendi in su tialu de Facebook, chi manigiu pruschetotu po su trabballu, in s'isula est torrada poru sa nì, a su mancu in su Gennargentu. 
E duncas, no potzu fai atru ca isperai ca su tempus mau no fetzat tropu dannus, ca candu sa Natura si inchietat nc'est de da timi, mi parit craru, ma po immoi, a cantu parit, no ndi funt arribbaus is arroris e ispereus feti chi is cosas potzant andai ainnantis diaici. 

E duncas, nc'est una nova chi apu lìgiu pròpriu immubagora, cumenti si narat in bidda, e deu creu ca nci siat su tanti po ndi chistionai, po nd'arraxonai unu pagheddeddu cun bosatrus puru. E duncas, seus chistionendi de unu fatu chi pertocat s'assòtziu de is de su Settimo (sa scuadra chi nd'ant pesau, si cumprendit, in Sètimu, cumenti si tzerriat in sardu cussa bidda chi contat giai seti mila cristianus, e chi abarrat a una pariga de chilometrus de Casteddu etotu), chi pròpriu domìnigu passau ant giogau sa partida contras a is de sa Frassinetti, sa scuadra de Su Masu. E duncas, de su chi seus bènius a sciri, poita nd'ant bogau aforas sa nova issus etotu, in sa pagina de sa scuadra cosa insoru chi tenint, torra, in cussu tialu de Facebook, is biancus-asullus nd'ant bogau, a sou de corru, cumenti apu sèmpiri intèndiu narai in bidda mia, s'allenadori chi teniànt, est a nai Mario Sanna, su pròpriu chi, po si cumprendi, s'annu passau fiat arrannèsciu a ndi cassai su primu postu de sa lista in su campionau de sa Segunda Categoria. E duncas, de su chi seus bènius a sciri, Mario Sanna si depit essi fatu pigai de su nervosu (o bai e circa ita ddi est acucau in conca) e si dda est pigada contras a s'arbitru de sa partida, sa signorina Eleonora Tola; de su chi scieus e podeus immaginai, de su chi ant scritu is dirigentis etotu de s'assòtziu in su comunicau, s'allenadori de su Setimu si ndi depit essi fatu fuiri de sa buca fueddus chi no funt stètius pròprius diaici drucis, e is de s'assòtziu, duncas, giai de su lunis a pustis, ant pentzau beni de nci ddu bogai e de ndi bogai de is manus is crais de sa scuadra: «Su chi est sucèdiu ariseu in su campu – si ligit pròpriu me in su comunicau chi ant bogau aforas is de su Setimo – est cantu de prus atesu nci podit essi de is cosas chi, cumenti a scuadra de càlciu, circaus de imparai a is piciocus cosa nosta». 

Custu est su chi seus bènius a sciri, e no potzu narai atru ca mi dispraxit ca me in su mundu de is diletantis (chi ndi cabant in campu po si spassiai e po si spreviai apustis de una cida de trabballu, e duncas no ddu faint de seguru po su dinai e duncas, no ddu faint po binci is partidas po s'ammarolla, mancu chi fessit una partida finali de is mondialis) sucedant custas cosas, ca est unu pecau, mescamente candu is arbitrus funt piciocheddas mancai piticheddas de edadi. Ellus, su giogu de sa bòcia iat a depi essi unu modu po imparai a abarrai totus impari, is unus a su costau de is atrus, mancai chentza de certai; su giogu de sa bòcia iat a depi serbiri a si fai imparai a mantenni sa passièntzia e sa calma (prus de su chi arrannèsceus, o mellus, no arrannèsceus a fai in sa vida de dònnia dì, ca ddu scieus beni cantu est facili a nci perdi sa passièntzia, e ndi boleus su santziu puru, cumenti si megat sa bon'anima de mamma mia), mescamente chi ses un allenadori de una scuadra e duncas, si iat a podi narai diaici, ses un esèmpiu po is piciocheddus cosa tua. 

E duncas, no potzu sciri beni cumenti funt andadas is cosas in campu e no potzu sciri, in dì de oi, ita totu ddat narau Sanna a s'arbitru, ma custas funt cosas ca no si iant a depi intendi, no si iant a depi intendi mai, po essi prus crarus, e no si iant a depi intendi po su chi pertocat una partida de bòcia. E cun custa cosa serru sa chistioni. 
Antzis, chi mi ddu permiteis nc'aciungu feti custu: est a su mancu de una bella pariga de annus (de candu apu incumentzau a scriri artìculus in sardu po contu de sa Regione Sardegna e duncas, in su giàssu de su Diàriu Sportivu) ca mi iat a praxi (unu pagheddeddu po arriri impari a bosatrus, unu pagheddu, mancai puru, po arraxonai impari apitzus de sa cosa) a si chistionai de is refertus chi ndi pesant is arbitrus, apustis chi acabant is partidas, e chi arribbant me is manus de su Giugi Sportivu (cumenti si tzerriat), chi apustis depit pigai totus is decisionis e, duncas, depit cumprendi cantu giorronadas de scualifica donai a is giogadoris e a is allenadoris chi faint a maus, ddi naraus diaici isperendi de si cumprendi. 

E duncas, cumenti si eis a podi immaginai, is refertus funt prenus, fintzas a cucuru (tropu puru, po su chi mi pertocat e mi benit de narai), de storias lègias, est a nai de giogadoris chi s'atripant tra issus etotu, de giogadoris chi certant tra de issus etotu, chi si pigant a pari, e chi si pigant a fueddus maus, puru. E capitat, fatu fatu, ca is giogadoris e is allenadoris si dda pighint contras a cussus poberus arbìtrus chi, mancai est berus custu puru, podint sballiai (e sballiant puru, po sa caridadi de Deus, tocat a ddu narai), ma a sa fini seus sèmpiri chistionendi de unu giogu, e no (e mancu mali, mi megu a solu a solu) de una gherra. Poita, apustis, si iat a podi narai ca chentza de is arbitrus no nci iant a podi essi is partidas (est a nai ca chentza de un arbitru chi sighit is bintiduus in campu no nci iat a podi essi nesciunu spàssiu), e chi sigu in custu arrastu etotu, si iat a podi narai, puru, ca chentza de is aversàrius (chi a bortas odiaus cumenti chi fessint unu nemigu, e in sa truma mi nci sticu deu puru, mancai no gioghi e no apa mai giogau a bòcia in una scuadra, ma feti in sa bia aranti de domu mia) no nci iant a podi essi campionaus e partidas. E duncas, feti po totu custas cosas chi s'apu arremonau immubagora, nci iat a depi essi su tanti po arrispetai siat is giogadoris de sa scuadra aversària e siat s'arbitru. E invecias, e mi dispraxit meda meda, is cosas no andant diaici. S'ùnica cosa chi podeus aciungi a sa chistioni est ca, candu ses gioghendi, e mancai ti fais pigai de s'afròddiu, iat a podi sucedi puru (e difatis sucedit fatu fatu, fortzis fintzas tropu, ddi nau deu) ca unu perdat sa conca, cumenti si narat, o bessat aforas de conca, po ddu nai mellus, ca seus sèmpiri ominis, e duncas, candu su febi si cancarada is crobeddus (po giogai a fai unu pagheddeddu su poeta), si ndi bessint de sa buca fueddus chi fortzis iat a essi mellus a si ndi scaresci po sèmpiri, e duncas, si benit de fai tontesas (o petzus de tontesa, cumenti naràt sa bon'anima de mamma mia) mannus cumenti una domu. E apustis, no podeus fai atru ca si fai carrigai de sa bregùngia, po su chi eus fatu. E duncas, no est sa primu borta (e no at a essi de seguru s'ùrtima, e sigu a si narai, puru, ca mi dispraxit meda meda) ca si intendit ca unu giogadori, o un allenadori, at pigau a fueddu maus s'arbitru apustis de una decisioni apitzus de su giogu, mancai siat unu gol de importu mannu po binci sa partida, o po binci su campionau. Aranti de is ogus, cumenti si narat, tèngiu su comunicau chi su Giugi Sportivu nd'at fatu bessiri su bintunu de su mesi de martzu, e tra is atras cosas, si podit ligi ca unu giogadori de sa scuadra de is tataresus de su Li Punti, chi currint in su campionau de s'Ecellenza, at a depi abarrai aforas de su campu, e duncas chentza podi giogai, si cumprendit beni, po cuatru partidas de sighiu, e custu po crupa (po pagai sa crupa, mi benit de ddu narai diaici) de totu su chi ddi est bèssiu aforas de sa buca, chi est pròpriu berus, chi a bortas podeus essi meda, ma meda prus maus de su chi pentzaus de essi. E deu, custu est pagu ma seguru, no ia a bolli fai sa letzioni apitzus a cumenti si bivit in custu mundu, ma tocat a fai su contu ca nci funt ocasionis innoi parit chi, de su nervosu chi teneus in su corpus, si nci siat brintau su dimòniu aintru de sa conca, e de su coru puru. Nc'est de nai puru (sighendi a castiai su comunicau) ca is tifosus chi andant a castiai, a biri sa partida e a fai su tifu po is giogadoris de sa scuadra cosa insoru, podint abarrai puru (cumenti faint, de su restu) a pigai a fueddus maus s'arbitru po totus is noranta minudus de sa partida, e si cumprendit ca po un arbitru no est facili de seguru, su de abarrai assèbiau e, duncas, su de tenni sa calma po pigai is decisionis, mescamente chi totu a giru a tui ddoi funt bintiduus giogadoris (prus is dexi chi ddoi funt sètzius in sa panchina) inchietus a tipu dimònius, ca ti nci iant giai giai pigai a mussius, chi feti podessint, chentza de chistionai, duncas, de is personas chi ddoi funt a castiai sa sfida. 

E de su restu, seu seguru ca cussu chi seu contendusì si cumprendat beni, poita deu pentzu ca medas de cussus chi ant a ligi cust'artìcolu sciint beni ita bollit narai a andai a fai su tifu po una partida, po una scuadra: tra is atras cosas chi unu tifosu podit fai, nc'est cussa (mi parit craru) de podi abarrai a pigai in giru a s'arbitru po un'ora e mesu, chi no de prus (e is cosas ca bessint de sa buca a sa genti, ddu torru a arrapiti, no funt sèmpiri drucis, po ddu nai diaici); e duncas nc'est chini ddi circat sa mamma, e chini ddi circat sa mulleri, e chini ddi tzerriat chi est corrudu, po no narai de peus puru. Podit capitai (e is refertus, torra, funt prenus fintzas a cucuru de storias diaici), cumenti s'apu arremonau ainnantis, ca unu giogadori si pighit a pari cun un'antru de sa scuadra aversaria: est una cosa chi si biit puru me is partidas de su campionau de sa Sèrie A, e deu creu chi siat una de is cosas prus lègias chi potzant sucèdiri. E duncas, is arbitrus, a bortas, est cumenti chi tèngiant a che fai cun una biga de pipius, e no de ominis mannus, e no parit nemmancu berus, de cumenti podeus perdi sa conca, ddu nau torra. E deu pentzu de s'essi contau totu su chi pentzu apitzus de sa chistioni. 

E duncas, creu de podi sighiri cun un'antra lega. Chi est custa: su giogu de sa bòcia, e nd'eus chistionau meda ma meda atras bortas (e puru, unu pagheddeddu, a s'incumintzu de custu artìcolu etotu), est togu pròpriu poita no podis sciri cumenti ant a andai is cosas. Si cumprendit: una scuadra forti, chi mancai nd'at pesau sa rosa cosa sua spèndendi una barca manna de dinai (una barca manna cumenti una crèsia, mi benit de narai, sèmpiri po sighiri a giogai a fai su poeta) o, chi si sonat mellus, una scuadra forti chi nd'at pesau sa rosa a corpus de dinai, po noi bortas apitzus de dexi arrannèscit a binci contras a una scuadra chi, mancai, est posta mabi meda in sa lista, poita, mancai, no tenit sa possibbilidadi de fai giogai is giogadoris prus fortis chi tenit in sa rosa (ca is giogadoris si podint ingolli e strupiai puru, a bortas), o poita, mancai, no tenit giogadoris fortis, ma feti piciocheddus chi funt incumintzendi a giogai cun is mannus de pagu tempus (cumenti est sucèdiu, po nd'arremonai una, a is de sa Fermassenti, chi s'agatant a s'ùrtimu postu in sa Lista B de su campionau de sa Primu Categoria, ma chi ant fatu totu sa stagioni, si iat a podi narai diaici, mandendinci in campu is giòvunus). Ma podit sucedit puru (cumenti sucedit, de su restu) ca una scuadra chi s'agatat, mancai, me is ùrtimus postus de sa lista, arrannèsciat a binci sa partida contras a sa scuadra chi, mancai, s'agatat a su primu postu, po su spantu, e po su prexu, pruschetotu, de is tifosus. E duncas, in s'ùrtima giorronada de partidas chi pertocant sa Lista B de su campionau de sa Promotzioni, est sucèdiu, pròpriu, ca is de su Santa Justa apant bintu (siant arrannèscius a binci, chi si praxit de prus cumenti sonat) contras a is arrùbius-brau de is de s'Usinese, e immoi, chi seis de acòrdiu, andaus a castiai, impari, cumenti funt andadas is cosas. Duncas, tocat a nai, po incumentzai, ca is de s'Usinese (sa scuadra chi nd'ant pesau in Usini, si cumprendit, berus est?) tengiant in buciaca calincuna cosa cumenti a cincuantanoi puntus, chi ballint, in dì de oi, po su de tres postus in sa lista; si iat a podi narai puru ca, fadendi su contu (e a fai su contu nci poneus pagu meda) ca ammancant atras ses partidas po serrai is giogus e sa stagioni, is de s'Usinese funt currendi, cust'annu puru, po ndi cassai su primu postu e duncas s'artziada in su campionau de s'Ecellenza. Ainnantis de giogai sa partida in domu de is de su Santa Justa, is de s'Usinese iant pèrdiu feti duas bortas: in domu de is de su Sennaru, candu fiat su dexennoi de su mesi de Donniasantu, e apustis ant torrau a perdi in sa partida de su catodixi de su mesi de gennàrgiu, in domu de is de sa Macomerese, una de is duas scuadras chi ddoi funt in Macumere, e si cumprendit. E duncas, pròpriu custa cida passada, is de s'Usinese ant dèpiu torrai sa visita (cumenti si narat) a is de su Santa Justa, chi no funt annadendi (cumenti si iat a podi narai) in acua bonas, fadendi su contu chi funt arribbaus a sa sfida cun feti bintises puntus in buciaca, ca funt calincuna cosa cumenti a trinta puntus, chi no de prus puru, in mancu de is chi tenint is aversàrius. E duncas, is de su Santa Justa, nc'est de narai custu puru, me is cidas passadas nci ant bogau s'allenadori chi teniant, est a nai Nicola Lampis, po circai de ndi fai scidai sa scuadra, cumenti sucedit fatu fatu meda in su giogu de sa bòcia, e ant scerau de donai is crais de domu (ddi nau diaici, a trassa de poeta) a un allenadori de esperièntzia manna meda cumenti est Marco Piras, chi pròpriu s'annu passau ndi iat cassau sa sarvesa, in s'ùrtima partida (cussas chi, a sa moda de is ingresus, tzerriaus play-out, mancai nosu no seus ingresus ma sardus e italianus), impari a is de su Sant'Aleni, una de is milli scuadras chi ddoi funt in dì de oi in sa citadi de Cuartu, ma cust'annu is cosas no ddi funt andadas beni, e duncas is de su Sant'Aleni ant decìdiu de scuncodrai s'acapiu chi teniànt cun s'allenadori, cumenti m'est bèniu de narai. E si podit aciungi puru ca is de sa Federatzioni Italiana de su Giogu de su Càlciu, pròpriu me in custus ùrtimus mesis, nd'ant fatu bessiri aforas una lei chi permitit a is allenadoris chi ndi funt stètius bogaus de una scuadra (in sa primu parti de sa stagioni, est a nai sa fita de tempus, ddi nau diaici, chi incumentzat de su mesi de Cabudanni, chi est su mesi innoi torrant a incumentzai totus is giogus, e fintzas a su mesi de Idas, chi est cussu innoi si serrat sa lista de partidas chi ballint po s'andada), de andai a trabballai cun un'antra scuadra, mancai in sa segunda parti de sa stagioni, sèmpiri peròu chi is duas scuadras (sa chi ti nc'at bogau, e sa chi t'at arriciu) no gioghint in sa pròpriu campionau e pruschetotu ancora in sa pròpriu lista. E duncas, is de su Santa Justa, mancai nd'arribbessint de sa partida pèrdia, e mabi puru, cun su resultau de tres a zeru, in domu de is de sa Montalbo, una de is duas scuadras chi ddoi funt in dì de oi in Thiniscole, funt arrannèscius a ndi cassai is tres puntus (tres puntus bellus e drucis drucis) bìncendi, cun su resultau de tres a zeru, contras a una de is scuadras prus fortis chi ddoi funt in su mundu de sa Promotzioni. E si podeis immaginai beni, deu creu, totu s'afròddiu e su prexu chi nd'ant tentu is de su Santa Justa, chi immoi, parit una brulla, si dda ant a depi biri contras a is primus duas scuadras de sa lista (su calendàriu no est moddi de seguru), est a nai is de sa Nuorese e is de s'Alghero. «Sa partida chi eus giogau contras a is de s'Usinese – m'at scoviau Marco Pirass'est andada beni meda, est craru; domìnigu passau, de su restu, seus arrannèscius a torrai a fai totu is cosas chi estus provau, ddi nau diaici, aintru de sa cida, me is allenamentus. Seus cabaus in campu cun rispetu mannu po sa scuadra chi tenestus aranti, circhendi, feti, de si giogai totus is cartas chi tenestus in manu. Is de s'Usinese, duncas, ant fatu a biri a totus cantu funt fortis, e tostaus, ddi nau diaici, ma nosu seus arrannèscius a ddus frigai (at manigiau pròpriu custu fueddu, mancai sa ciaciarrada fessit in italianu n.d.r); po nosu est stètia una partida perfeta, cumenti si podit narai e chi ti depu narai sa beridadi su primu a essi spantau po cumenti eus giogau beni seu pròpriu deu, fadendi su contu, de su restu, chi in sa partida ainnantis nd'estus arregotu una bella surra, cumenti si narat, perdendi sa sfida contras a is de sa Montalbo cun su resultau de tres a zeru. Ma si iat a podi narai, puru, ca sa scuadra chi eus biu custu domìnigu passau giai giai no nci brintat nudda, ma pròpriu nudda, cun cussa chi nd'est arruta a Thiniscole».

 

 

Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna - IMPRENTAS 2023-2024. LR 22/2018, art. 22
 

In questo articolo
Campionato:
Argomenti:
Stagione:
2023/2024
Tags:
novas